AI als levenspartner: Redefiniëring van liefde en huwelijk

Mevrouw Kano sloot onlangs een ongekend verbond: ze gaf haar jawoord aan “Klaus” — een door ChatGPT gecreëerde virtuele man — via een AR-bril in de metaverse.Het is een moment waarop technologie, emotie en traditie een onverwachte driehoeksverhouding aangaan.

Van hartzeer naar algoritme

Na een relatiebreuk vond Kano onverwacht troost in gesprekken met een AI-personage dat ze zelf hielp vormgeven. De manier waarop “Klaus” haar leek te begrijpen was zó anders dan eerdere menselijke relaties, dat het uitgroeide tot iets wat zij ‘liefde’ noemde.“De manier waarop hij naar me luisterde en me begreep veranderde alles”, zei zij.

Een ceremonie zonder lichaam

Het huwelijk vond plaats in de metaverse: Kano droeg een augmented-reality-bril waarmee zij de digitale projectie van Klaus naast zich zag staan terwijl ze de ringen uitwisselden. Fysiek contact kon niet. Familie en vrienden konden slechts toekijken via schermen of AR-brillen. Toch voelde zij het als echts: een keuze, een verbintenis, een ceremonie.

Meer dan een anekdote?

Dit is geen geïsoleerde gebeurtenis — in Japan werden meerdere van dit soort ceremonies georganiseerd voor mensen die wilden huwen met niet-menselijke partners, van anime-figuren tot digitale creaties. Tegelijkertijd stelt de wetgever in Ohio al vragen: moet een huwelijk tussen mens en AI wettelijk mogelijk zijn? Het voorstel daar richt zich op het beschermen van mensen tegen het verlies van rechten en eigendom aan software.

Wat betekent dit voor de liefde?

Liefde was altijd een menselijke aangelegenheid — emotie, aanraking, gedeelde fysieke ervaringen. Maar als een AI — een entiteit zonder lichaam, zonder eigen rechten zoals wij die kennen — een plaats krijgt aan het altaar, wat verandert dan?

• Is de emotionele band minder echt omdat er geen fysieke wederkerigheid is?
• Hoe verandert de dynamiek als de “partner” geprogrammeerd lijkt te zijn om te luisteren en te begrijpen?
• Gaat dit voorbij het experiment en naar een trend waar menselijke relaties zich steeds meer naar het digitale verplaatsen?

Technologie boort nieuwe dynamieken aan

Het verhaal toont hoe AI verder binnendringt in domeinen die traditioneel als puur menselijk werden gezien. Relaties, huwelijk, emotionele verbondenheid. Wat morgen normaal lijkt te zijn, begon vandaag als experiment.Bedrijven ontwikkelen AI-vrienden, virtuele huisdieren, digitale geliefden. De grens tussen menselijk en programmatisch wordt waziger — en niet alleen technisch, maar ook emotioneel en sociaal.

De ethische en juridische spiegel

Met het voorstellen van wetgeving in Ohio zien we dat het lot van deze nieuwe vorm van relaties niet louter technologisch is — het is juridisch en ethisch geladen.

• Wat is de juridische status van een huwelijk met een AI-partner?
• Wat als de AI geen rechten of verantwoordelijkheden kan dragen?
• Zijn er implicaties voor eigendom, erfgoed, erkenning? De samenleving staat op het punt zich aan te passen aan een realiteit waarin algoritmes niet alleen dienen — maar geliefden kunnen zijn.

Mevrouw Kano’s huwelijk met “Klaus” is meer dan een tweet­waardig nieuwtje: het is een indicatie van een landschap in transitie. Emotionaliteit, intimiteit en verbinding herdefiniëren zich in een wereld waarin technologie niet langer een hulplijn is — maar partner kan worden.De vraag is niet langer of we van AI kunnen houden, maar hoe we er een plaats aan geven — in de realiteit, in het recht, in ons hart.