Hoe AI in de spreekkamer sluipt
Uit een recente studie van Nuffield Trust in samenwerking met Royal College of GPs blijkt dat bijna 30% van de Britse huisartsen inmiddels AI-tools gebruikt tijdens patiëntengesprekken. Deze tools — denk aan systemen zoals ChatGPT — worden ingezet om afspraken samen te vatten, diagnoses voor te bereiden en administratieve taken te verlichten.
|
‘From taboo to tool’: 30% of GPs in UK use AI tools in patient consultations, study findsSurvey shows rise in GPs using tools such as ChatGPT to produce appointment summaries and assist with diagnosis |
Efficiëntie versus veiligheid: de dunne lijn
Het inzetten van AI wordt door artsen vaak gezien als een manier om de werkdruk te verlichten — met name op administratief vlak. Toch roept die snelle verspreiding ook vragen op. Zo waarschuwen veel huisartsen voor mogelijke fouten in diagnoses, problemen rond privacy, en onzekerheid over aansprakelijkheid.
Wie gebruikt AI — en waar?
Interessant is dat het gebruik van AI sterk verschilt per regio en arts. Volgens de studie gebruikt ongeveer 33% van de mannelijke huisartsen AI, tegenover 25 % van de vrouwelijke artsen. Ook blijkt dat artsen in rijkere regio’s vaker AI aanwenden dan hun collega’s in minder welgestelde gebieden.
Verwachtingen botsen met realiteit
Overheden hopen dat AI de toegankelijkheid van de gezondheidszorg verbetert door artsen sneller en efficiënter te laten werken. Maar uit de bevraging blijkt iets anders: veel artsen gebruiken de tijdwinst niet om meer patiënten te zien, maar om zichzelf te ontlasten — bijvoorbeeld om overwerk te verminderen of even bij te tanken.
Te weinig kaders — “het Wilde Westen” van medische AI
De grootste zorgen blijven de gebrekkige regulering en gebrekkige richtlijnen rond AI-gebruik in de eerstelijnszorg. Terwijl sommige regionale zorgbesturen het toestaan, verbieden anderen het. Dit leidt tot een chaotisch landschap waarin artsen vaak op zichzelf aangewezen zijn.
Waarom dit relevant is
- Efficiëntie vs. zorgkwaliteit — AI belooft papierwerk uit handen te nemen, maar dat mag niet ten koste gaan van veiligheid en kwaliteit.
- Kloof tussen beleid en praktijk — terwijl regeringen AI omarmen, blijkt het werkveld er nog lang niet klaar voor.
- Ongelijkheid in toegang — artsen in rijke gebieden maken vaker gebruik van AI, wat kan leiden tot verschillen in zorgkwaliteit.
- Ethiek en verantwoordelijkheid — wie is aansprakelijk bij fouten? Hoe zit het met privacy? Dergelijke vragen staan nog grotendeels open.










